Tegenover mij ploft een jongeman neer; petje op met daarover een capuchon en daaronder twee rode ogen. Het normaal gesproken witte gedeelte van het oog was onder de pet rood. Doorlopen rood als een afgeragde prostitué die op een miezerige vrijdagavond over straat zwalkt; verloren, verhoerd en versloerd. De rode ogen kijken naar de conducteur, maar zeggen niets. De conducteur kijkt naar het konijn en het konijn knikt, waarna de conducteur weer de vraag stelt: ‘Reist u met iema

We zaten in een kring. “Ik ga jullie straks een voorwerp geven,” zei de trainer. Automatisch hielden we onze hand op in een kommetje, met handpalmen naar boven, om het voorwerp in ontvangst te nemen.“ Als jullie het voorwerp hebben ontvangen, nodig ik jullie uit om het te observeren. Niet meteen aankomen, maar slechts te kijken.” Je bent een mannetje van Mars, en je ziet dit voorwerp voor de allereerste keer. “Nooit gedacht dat ik naar een rozijn zou luisteren.

Ik ben me toch een partij verstandig geweest deze week! Dat is gewoon opvallend te noemen. Jammer dat, wanneer ik denk aan verstandig zijn meteen ook het woord ‘saai’ in me op komt. Al ben ik altijd wel iemand geweest die de meeste beslissingen met mijn verstand neemt in plaats van met mijn gevoel. Maar ik denk niet per definitie dat ik heel erg saai ben.

De zwartepietendiscussie concentreert zich nog slechts om zijn kleur waarbij zelfs de roetvegen nog een schijnoplossing blijken. De benaming zwarte Piet zou dan nog steeds gebaseerd zijn op raciale stereotypes. Maar ik wil het eigenlijk helemaal niet hebben over de kleur van welke Piet dan ook. Ik wil het hebben over zijn roe, de zak en Halloween.

Nu in het coronatijdperk sportscholen regelmatig dicht moeten om besmettingen te voorkomen vraag ik me af of die zogenaamde ‘scholen’ niet beter helemaal kunnen verdwijnen.

Enkele maanden geleden ging ik aan de slag bij Arvato en mocht ik de mooie producten van luxemerk Rituals in de juiste doosjes leggen. Ik had er zin in, was nieuwsgierig naar het werken in een fabriekshal en hoopte op een fijne werksfeer.Gezien de sfeer in het bedrijf, het hollen, de taal, de Bokito en de stroeve gang van zaken met uitzendbureaus heb ik vroegtijdig besloten Arvato-Rituals te verlaten. Ik haal het memory foam weer uit de verstrekte schoenen en ik ga verder met

Ik ben een denker, soms zelfs dag en nacht. heel vermoeiend met vlagen. Maar ja. Hoe doe je dat dan? Hoe laat je je gedachten los, hoe ga je aarden? Ik ging naar een een masseuse die ook voetreflexologie beheerst.

Mijns inziens is het leven een volstrekt zinloze actie. En nee hoor, ik ben niet depressief en geniet van de dingen die er zijn. Maar heb ik daarom gevraagd?

Onlangs had ik een enorm mannelijke bui. Ik was klaar voor de mannelijkste avond van mijn relatief prille leven. Ik keek naar Heel Holland Bakt.

Geachte mevrouw Ollongren, graag verneem ik van u uiterlijk woensdag 31 maart een antwoord op mijn vraag: Kunt u voor mij controleren of mijn door mij schriftelijk uitgebrachte stem is meegeteld en wilt u dat s.v.p. dan ook doen? 

In Amsterdam is aan het Kleine Gartmanplantsoen het volgende devies op de toegangspoort van de voormalige gevangenis te lezen: ‘Homo sapiens non urinat in ventum’, het is potjeslatijn, maar vrij te vertalen als ‘Een mens moet niet tegen de wind in pissen’.

Uit zeer betrouwbare wetenschappelijke bronnen is vernomen dat er al jaren een stof aan de oliebollen wordt toegevoegd. Deze stof tast uiteindelijk ons gehele stelsel aan en daardoor gaan mensen soms hele gekke dingen doen, denken en voelen.

Mijn vriend laat me een fitnessprogramma zien. “Ik denk echt dat we het moeten doen,” zegt hij. Dat waait wel over, denk ik nog. Maar in januari is het toch zover: we schrijven ons allebei in.

Volgens de Amerikaanse psycholoog Abraham Maslow kent de mens een rangschikking van vijf universele behoeften, welke hij vormgeeft in een piramide. Amper tachtig jaar na verschijning zijn er serieuze aanwijzingen die duiden op fundamentele onjuistheden in deze behoeftentheorie.

Lieve Hennie, sorry dat ik je brief nu pas beantwoord, maar ik kon er eerder gewoon geen tijd voor vinden.