De laatste man

31 januari 1953, windkracht 11, springvloed. Autoriteiten grijpen niet in, her en der slaat het water over de dijk. Ze lijken het te houden, maar het zijn enkele zwakke plekken die niet opgewassen zijn tegen de immense waterdruk. Er spoelt een klein beetje zand weg en het eerste sleufje is een feit. Niet veel later spuit het water met brute kracht door een meters groot gat, er is geen houden meer aan. De zee heeft vrij spel en maakt niets ontziend grote aantallen slachtoffers onder mens en dier, het land verwoestend. Het is 31 januari 1953 voor de rechtstaat. Het zijn de laatste dijken die de democratie nog beschermen…

Het deelnemen van Wilders aan een regering was niets anders dan een poging om het eerste sleufje in een dijk te graven. Zijn doel is de rechtstaat omver werpen en migratie is zijn instrument, de goudmijn van de PVV. Migratie gaat de PVV dus niet oplossen. Als je verdienmodel honger is moet je geen brood gaan bakken, want dan heb je geen inkomsten meer. Hij had één kans voor het eerste sleufje, de asielnoodwet waarmee het parlement en de rechterlijke macht buitenspel gezet kon worden. De vereiste noodtoestand werd gecreëerd door Ter Apel als een anarchistische chaos te framen. Hoe meer problemen in Ter apel, hoe groter de druk op één punt in de dijk. Het parlement bezweek onder deze druk, maar de rechters hielden stand, als een laatste man die nog net de bal van de doellijn haalt.

Die laatste man is cruciaal. Kijk naar Hongarije: Orban zette de rechters aan de kant en sindsdien is politieke oppositie monddood, gaat de vrije pers kopje-onder, worden theaters staatspropaganda en kun je demonstreren na in drievoud een verzoek in te dienen bij oom Viktor. Het recept is altijd hetzelfde: bestempel andersdenkenden tot tuig, beperk het demonstratierecht, maak een kwetsbare groep tot zondebok en rechters verdacht. Duitsland in de jaren dertig, Hongarije deze eeuw, vandaag Trump en in oktober is Nederland in de aanbieding. Het spelletje is al zo oud dat het gênant is dat kiezers er nog steeds massaal intrappen.

Ondertussen staat de VVD erbij te wuiven: asiel is ons probleem nummer één! Terwijl de echte problemen – woningnood, bestaanszekerheid, zorg – vakkundig onder de neoliberale pet gehouden worden. En onder die pet groeit geen haar, maar haat. De beperkte asielproblematiek is door de VVD opgeblazen tot mythische proporties om zo samenwerking met nationaalsocialistische antidemocratische partijen te legitimeren. In Duitsland sloten de rijken en de grote ondernemers zich ook aan bij de nationaalsocialisten omdat ze bezit en geld belangrijker vonden dan mensenrechten, dat doen de grote Tech-ondernemers nu bij Trump.

De vraag met de verkiezingen is dus niet of je links of rechts stemt, maar of je op 30 oktober wakker wilt worden in een land waar de laatste dijk is doorgebroken. Waar rechters monddood zijn gemaakt en vrijheid een door wolven omringde kudde schapen is geworden. De verkiezingen gaan niet over migranten. Het gaat over ons. Over de rechtsstaat. En of we de laatste man overeind houden, of hem in de kleedkamer achterlaten.