Een fluitje van een cent

Vroeger was vreemdgaan veel gemakkelijker. Een fluitje van een cent. En nee, natuurlijk spreek ik niet uit eigen ervaring, het zou wel van erg veel lef getuigen om dat hier publiekelijk te gaan delen, toch? Ik ben altijd trouw aan mijn eigen partner geweest, maar heb inmiddels wel verschillende partners gehad. Dat wordt gelukkig niet onder vreemdgaan verstaan, maar meer onder de noemer 'variatie.' 

Vreemdgaan met wederzijds goedvinden is natuurlijk nog altijd een eitje, hoewel er blijkbaar toch ook veel relaties uiteindelijk op stuklopen. Maar vreemdgaan terwijl je de relatie verborgen moet houden voor je partner, lijkt me heel erg ingewikkeld geworden!  In de tijd dat we geld vooral nog af moesten halen bij de bank en waarin we alles nog contant afrekenden, viel het niet (direct) op dat je vaker naar de drogist ging. Hup, even een lekker geurend cadeautje en alwéér condooms. Want zwanger maken of raken tijdens vreemdgaan is meestal op de wat langere termijn niet handig als je de relatie verborgen wilt houden.  Maar heb je, anno nu, net als ik alleen een gemeenschappelijke bankrekening, dan krijgt je partner tegenwoordig al een melding op zijn of haar smartphone als er een bedrag is afgeschreven. 

Als je partner je vroeger ernstig verdacht van 'een ander in het spel,' dan moest er een detective ingehuurd worden om hem of haar te betrappen en wat gevoelige scenes op de gevoelige plaat vast te leggen.  Tegenwoordig kun je op elke hoek onopvallend en zelfs onbedoeld gefotografeerd worden en voor je het weet staat een foto met jullie hoofden of andere onderdelen erop (kan ook weer onbedoeld), op allerlei sociale media. Die dan vervolgens ook nog in no-time gedeeld is.   

Wanneer je samen één auto deelt met wat digitale snufjes, dan wijst de auto-app je precies aan wááŕ de auto zich bevindt. Altijd. Ook 's nachts als je denkt dat niemand je het echtelijk huis uit heeft zien sluipen. Onzichtbaar het huis uit- en later ook weer insluipen is trouwens ook al lastig is omdat de Ring-deurbel waar je zelf zo enthousiast over was toen jullie hem aanschaften, nauwkeurig laat zien wie er wanneer voor de voordeur staat. Dus de ander overdag thuis ontvangen, is ook al geen optie meer, tenzij de je de Ring-camera weet te ontwijken (ducttape werkt natuurlijk altijd, maar als het beeld op zwart schiet, kan dat ook weer argwaan opwekken). 

Ik denk dus dat een buitenechtelijke relatie in onze tijd heel wat meer creativiteit en doorzettingsvermogen vraagt dan vroeger. Wie net als ik dan ook nog in het bezit is van een ongeneeslijke kanker, zal los van de problemen die de ziekte met zich meebrengt, ook nog met beleid moeten bepalen of en wanneer dat onderwerp op de tafel gelegd wordt. Het lijkt me niet gemakkelijk om te besluiten wanneer je 'het' aan de ander gaat vertellen. In de prille fase van heftige verliefdheid? Wanneer je beiden alles nog door een roze bril ziet? Zodat de ander heel lief reageert met: 'Maakt niet uit liefje, we mankeren allemaal wel eens wat.' Waarop jij dan kunt denken: vreemde reactie, maar ja, het heet niet voor niets vreemdgaan wat ik nu doe.