De verkiezingen zijn voorbij. De stemmen zijn geteld, de debatstudio’s zijn opgeruimd, en de politici hebben hun beste glimlach weer opgezet voor de camera’s. Maar nu de rook langzaam optrekt, blijft de hamvraag boven Den Haag hangen als een grijze herfstmist: krijgen we een centrumlinks kabinet dat zegt op te komen voor de mensheid – of een centrumrechts kabinet dat vooral de rijke mensheid bedient?

Ik ben het spuug- en bloedzat. Jij ook, hoop ik. Elke maand opnieuw dezelfde kop: Vrouw vermoord door partner. Elke maand opnieuw dat schrijnende verhaal.

Ik herinner me die ochtend nog als de dag van gisteren. Het was koud, grijs, en mijn hoofd voelde alsof iemand er een kloppend...

In de complexe wereld waarin we leven, is het niet ongewoon om door anderen beïnvloed te worden. Iedereen heeft wel eens het gevoel gehad dat iemand zijn of haar gedachten of keuzes heeft gestuurd. Maar wat als die invloed niet voortkomt uit zorg of liefde, maar juist uit slechte bedoelingen? Wat als er mensen in je omgeving zijn die je kwetsbaarheden gebruiken om je te manipuleren? Dit is een realiteit die velen van ons, vooral jongeren, dagelijks ervaren, vaak zonder het ze

“Kom op, wees een vent!” Hoe vaak hebben we die woorden niet gehoord of uitgesproken? Het is een zin die bedoeld lijkt om kracht te geven, maar die in werkelijkheid als een ketting werkt, een last die vele jongens en mannen met zich meedragen. In onze samenleving wordt het idee van mannelijkheid vaak gelijkgesteld aan onkwetsbaarheid. Je moet sterk zijn, emoties onderdrukken, en zeker niet huilen. Huilen is immers een teken van zwakte. Maar deze eeuwenoude opvatting is niet a